Czym różnią się alpaki od lam? Alpaka a lama. Ludzie często mylą alpaki z lamami. Tymczasem choć blisko spokrewnione, alpaki i lamy to jednak bardzo różne od siebie zwierzęta. Lamy są bowiem znacznie większe, około dwa razy większe od alpaki. Ich waga waha się natomiast w granicach od ok. 110 do 200 kg. Zanim wyjaśnimy, czym są kołdry z alpaki, warto dowiedzieć się więcej na temat zwierzęcia, z którego pozyskiwane jest ich wypełnienie. Alpaka to oczywiście zwierze hodowlane. Swoim wyglądem przypomina nieco skrzyżowanie owcy oraz lamy. W praktyce zaliczana jest jednak do gatunków wielbłądowatych. Ze względu na swoje futro Włóczka Wełniana - Wełna Alpaki/Lamy. Jest 40 produktów. Wełna lamy należy do naszego bogatego asortymentu najlepszych włóczek. Wełna lamy jest doskonała zarówno do przerabiania na drutach, jak i na szydełku. W naszej ofercie znajdziesz różne gatunki włóczek sprawdzonych marek, w szerokiej gamie zachwycających kolorów. Kolejna różnica. Nazywa się także Łoś długowłosy, jeleń nigdy nie był tak nazywany. Termin ten pojawił się dawno temu i pochodzi od słowa „pług”. Pług służył do orania ziemi. Przymiotnik „puffy” oznacza rozgałęziony. Rogi łosi pasują do tego opisu. Często sahaty stawały się bohaterem bajek i kreskówek. ٩٦ ألف views, ٥٥٨ likes, ٤٨ loves, ١١٤ comments, ٣١٧ shares, Facebook Watch Videos from Gazeta.pl: Lama i alpaka - podobne, ale jednak inne. Oto, czym się różnią :) Aby zrozumieć, czym różni się kawa latte od cappuccino, w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na technologię wytwarzania tych napojów. Do przygotowania klasycznego latte najpierw biorą gorące spienione mleko, wlać go na filiżankę lub inny pojemnik, a następnie delikatnie dodać gorące espresso. . alpaki: Są bardziej wysokie niż lamy, według mnie są one również bardzo słodkie. Kocham alpaki ponieważ są z nich Są natomiast mniejsze niż alpaki mają mniejsze nóżki. Jak się je zdenerwuję to plują. Są to nieszkodliwe ssaki. tak możę być? kocham alpaki ;3 W dawnych czasach wielbłądowate żyły na Bliskim Wschodzie i w Afryce. Dwugarbne zamieszkiwały tereny Azji. Jeszcze przed epoką zlodowacenia wielbłądowate dotarły do Ameryki Południowej. Zwierzęta przeszły przez Przesmyk Panamski pod koniec epoki żyje w wysokich górach. Można je spotkać na wysokości kilku tysięcy metrów nad poziomem morza. Zwierzę żyje w niewielkich stadach, liczących 20-30 osobników, w Andach i w Patagonii. Dzięki grubemu futru guanako są bardzo wytrzymałe i odporne na niskie temperatury. W dawnych czasach Majowie i Aztekowie je udomowili. Sierść guanako ma różne odcienie jest niższe od lamy i alpaki, w kłębie osiąga od 90 do 125 centymetrów. Ma smukłe nogi i długą szyję. Natomiast ma bardzo krótki ogon, mierzący tylko 22-25 pochodzi od guanako, została udomowiona i nie występuje w formie dzikiej. Była hodowana dla wełny i mięsa. Żyje w górach na wysokości od 4000-4700 m Można ją spotkać w Andach, Ekwadorze, Boliwii, Peru i Chile. Ma niewielki wzrost, bo około 110-120 cm. Ma krótkie nogi. Za to jest bardzo ciekawie ubarwiona. Alpaki są najczęściej czarne, brązowo-czarne, ale zdarzają się także zaletą alpaki jest sierść. Występują dwie rasy alpak: suri i huacaya, które różnią się futrem. Włosy suri są bardzo długie, bo mają około 50 cm długości. Ludzie chętnie robią z sierści alpaki ubrania. Wełna ma bardzo duże walory izolacyjne. Ubrania są ciepłe lekkie. Po wełnie z wikunii i cziru alpaka jest uznawana za najlepszą na świecie. Poza tym sierść alpaki wyróżnia się jedwabistym przez długie lata były traktowane przez Inków głównie jako zwierzęta juczne. Nosiły ciężary w specjalnych torbach przerzuconych przez grzbiet, bo potrafiły przejść przez bardzo ciężki teren. Ludzie hodowali je również dla mięsa i mleka. Były także wykorzystywane w ceremoniach religijnych, jako zwierzęta ofiarne. Lamy są nadal wykorzystywane jako zwierzęta pasterskie. Ze względu na swoje agresywne zachowanie skutecznie chronią owce przed te zostały udomowione około 6 tysięcy lat temu. Zwykle żyją na wysokościach 2300-4000 m Można je spotkać w Peru, Boliwii i Argentynie, ale również są hodowane w Ameryce Północnej, Europie i Australii. Są najwyższe ze wszystkich opisywanych zwierząt - osiągają 150 cm. Są rozmaicie ubarwione: czarne, niebieskie, białe. Ich wełna jest dużo bardziej szorstka niż alpak, dlatego wykorzystuje się ją do produkcji dywanów i alpaki i guanako są trawożerne. Zjadają nawet bardzo suche trawy, więc dla mieszkańców wysokogórskich terenów były idealnymi zwierzętami u tych zwierząt jest zwykle bardzo długa, średnio trwa ponad 300 dni. U alpaki jest to około 335-340 dni. Samica rodzi jedno małe. Podobnie sprawa wygląda u lam i guanako, które chodzą w ciąży ok. 360 dni. Małe waży około 10 kg. Matka opiekuje się nim przez cztery miesiące, ale zaraz po narodzinach małe wstaje i idzie za hodowla alpaki i lamy jest nadal bardzo powszechna. W Polsce coraz więcej osób hoduje te zwierzęta. Alpaki są bardzo łagodne, natomiast lamy potrafią być bardzo niemiłe. Szczególnie samce, które plują śliną i zawartością żołądka. Samce lam walczą między sobą o pozycję w grupie, uderzając się szyjami, gryząc, kopiąc i plując. To ostatnie zachowanie jest oznaką zdenerwowania. Notowała MGE Suri i Huacaya – natura nie lubi nudy Wiele zwierząt wykazuje różnorodne rodzaje sierści, na przykład: psy, koty, kozy, króliki, konie i nie tylko. Alpaki nie są wcale od nich gorsze. Tak jak w tytule wyróżnia się ich dwa rodzaje: Huacaya i Suri. Jak wskazują badania pochodzących z wykopalisk próbek typem „dzikim” były alpaki o włosiu karbikowanym i odstającym od ciała, czyli Huacaya. Na tej bazie, w wyniku mutacji, powstały alpaki z „dreadami”. Alpak na świecie przybywa co roku, również w naszym kraju. Najpopularniejsze są te przypominające puchate owce i stanowią one ponad 90% światowej populacji! Pozostałe 4 do 10% to rzadsze suri, których runo zdaje się być podobne do tego u kozy angorskiej. Co ciekawe pogłowie tego rodzaju alpak jest w sporej mierze białe! Niekwestionowaną zaletą jasnych kolorów jest mniejsza grubość runa w porównaniu z ciemniejszymi umaszczeniami. Jak wyglądają? Czym się różnią i jak powstają? O tym poniżej! To kwestia runa! Te dwa typy alpak na pierwszy rzut oka różnią się od siebie diametralnie. Zwierzęta Huacaya zdają się być masywniejsze i większe, podczas, gdy „dreadziarze”, to delikatna alpacza arystokracja. To wszystko sprawka złudnego „płaszcza”! Ich okrywę różni odmienna struktura alfa-helis cząsteczek alfa-kreatyny, która u alpakowych misiów składa się z dwóch wiązek komórek korowych o regularnych i nieregularnych kształtach, dlatego ich runo przypomina karbowany owczy puch. Natomiast suriki ich nie posiadają przez co ich runo jest raczej proste, zwisające, jedwabiste w dotyku, z połyskiem i znacznie mniej karbikowane niż Huacaya. Runo Huacaya i Suri Włosy na przekroju Co więcej łuski Hauacaya zdają się nieco bardziej odstawać niż surików, które mają ich mniej. Dodatkowo za poprawny typ runa, a za razem pożądany uważa się loki przylegające do ciała, a nie napuszone sprawiające, że taka alpaka wygląda na „okrągłą”. Taki stan rzeczy może być wynikiem kojarzenia ze sobą tych dwóch typów. Poza runem genetycznie nie ma pomiędzy nimi różnic. Odstające i przylegające łuski. Recesywna Huacaya i dominująca Suri Nad dziedziczeniem tych dwóch wariantów runa przeprowadzono już kilka badań. Te starsze bazujące na kojarzeniach hodowców z ksiąg lub niewielkich grupkach wskazywały na dominujący charakter Surików, a recesywny Huacaya w jednym loci. Natomiast nowsze analizy, które badały wyniki blisko 800 krzyżówek, wykluczyły ten model dziedziczenia i zaproponowano inny, z dwoma loci. Aby powstała loczkowana cria, to musi ona odziedziczyć przynajmniej jeden allel dominujący w którymkolwiek loci. Na pewno znajdą się entuzjaści jednych bądź drugich. Niektórzy twierdzą, że suriki są na tyle wyjątkowe, że jak się je spotka, to nie wyobraża się bez nich świata. Czy rzeczywiście tak jest? Odpowiedzieć musimy sobie sami! Źródła: 1. Fleece variation in alpaca (Vicugna pacos): a two-locus model for the Suri/Huacaya phenotype Silvano Presciuttini, Alessandro Valbonesi, Nolberto Apaza, Marco Antonini, Teodosio Huanca, Carlo Renieri, Copyright and License information ▼ Disclaimer, Copyright ©2010 Presciuttini et al; licensee BioMed Central Ltd. This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution License ( which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited. 2. The Spin On Suris 3. Properties and Structure of Polish Alpaca Wool 4. The finest fleece of all 5. Surface Scanning Electron Microscopy of Suri Alpaca Fiber and Other Members of the Camel Family 6. The structure of hair part the cortex 7. Camelid Connections 8. The impact of fleece characteristics on insulation and heat exchange, and the consequential effect on vitamin D of alpacas in southern Australia 9. Relationships between skin follicle characteristics and fibre properties of Suri and Huacaya alpacas and Peppin Merino sheep Znajdź nasz na Facebook’u ! Zachęcamy do dołączania do grupy Genetyka Umaszczenia Zwierząt – pytania i odpowiedzi ! Alpaka (Vicugna pacos)Od pewnego czasu w Polsce popularność zyskuje hodowla zwierząt przypominających mocno owłosione lamy – alpak. Udomowiona w celu uzyskiwania cennego futra, obecnie jest ceniona także za swoje usposobienie. Wydaje się, że hodowla tych południowoamerykańskich zwierząt przeżywa obecnie swoją „drugą młodość” – i to na całym świecie. Wiele zwierząt zostało niemalże wytępionych za sprawą człowieka. Niewiele jest takich, które właśnie ludziom zawdzięczają wzrost liczebności i popularności – do tej grupy zalicza się alpaka. Historia tego zwierzęcia jest bardzo burzliwa. W Ameryce Południowej była znanym i cenionym zwierzęciem hodowlanym, mającym wielkie znaczenie dla rdzennych mieszkańców tego kontynentu. Od niedawna alpaki stały się cenionymi na całym świecie zwierzętami wełnistymi, a liczba ich hodowli wciąż SsakiRząd: ParzystokopytneRodzina: WielbłądowateRodzaj: VicugnaGatunek: Alpaka (Vicugna pacos)Alpaka (Vicugna pacos)CharakterystykaWymiary i wyglądDorosła alpaka ma zwykle 128–151 cm długości i mierzy 81–99 cm wysokości w kłębie. Masa ciała waha się w granicach 48–85 kg. U alpaki występuje ogromna różnorodność odmian barwnych (22 kolory) – futro może przyjąć kolor czarny, jeden z wielu odcieni brązu lub szarości, zdarzają się też zwierzęta białe. Na skutek krzyżowania ze sobą różnych odmian barwnych można uzyskać osób nie odróżnia lamy od alpaki – w rzeczywistości zwierzęta te wiele różni. Alpaka jest nieco niższa, ma krótsze uszy i pyszczek. Jest też bardziej krępa, chociaż lżejsza. Jej futro ma jedną warstwę włosów, podczas gdy u lam jest ono dwuwarstwowe. Inne jest także zachowanie alpak i lam – te pierwsze są znacznie łagodniejsze i mniej agresywne, co sprawia, że łatwiej je oswoić i (Vicugna pacos)Tryb życiaAlpaki pierwotnie żyły w Andach, na terenie dzisiejszego Peru, Ekwadoru, zachodniej Boliwii i Chile. Spotykało się je na wysokościach 3,5–5 tys. m Dziś żyje tam blisko połowa światowej populacji tych zwierząt. Mają dość niskie wymagania żywieniowe (do przeżycia wystarcza im uboga roślinność występująca na ubogich glebach górskich), dobrze znoszą zarówno surowe i mroźne zimy, jak i suche, upalne lato. To sprawia, że można je hodować w różnych strefach klimatycznych, porośniętych przez różnorodną roślinność. W przeciwieństwie do owiec czy kóz, alpaki nie niszczą roślinności, gdyż mają miękkie poduszki kopyt, a poza tym odgryzają rośliny, nigdy nie wyrywając ich z ziemi. Ciekawostką są zwyczaje alpak związane z higieną. Zwierzęta te mają na swoim terenie kilka miejsc, w których załatwiają potrzeby fizjologiczne. W ten sposób ograniczają możliwość zarażenia się pasożytami żyją w niewielkich grupach rodzinnych złożonych z samca, kilku samic i ich młodych, które jeszcze nie są zdolne do samodzielnego życia. Alpaki są zwierzętami łagodnymi, uznawanymi za bardzo inteligentne i bystre. Zaatakowane potrafią się zażarcie bronić, silnie kopiąc przednimi kończynami. W ten sposób są w stanie odstraszyć nawet duże drapieżniki – kojoty, lisy i zdziczałe psy. Z tego powodu ludzie używają ich czasem jako zwierząt obronnych do ochrony stad jak lamy, alpaki czasem plują. Zdarza się to samicom, które chcą w ten sposób okazać samcowi, że nie są nim zainteresowane. Często pluciem odstraszają inne osobniki od miejsca, które uznają za wyjątkowo dobre do posilania się. W przeciwieństwie do lam, najpierw wykonują ostrzegawcze ruchy głową – plują dopiero wtedy, gdy ostrzeżenie nie (Vicugna pacos)RozródSamice osiągają dojrzałość płciową w wieku ok. 18 miesięcy, samce – w wieku 2-3 lat. U alpak zachodzi owulacja indukowana – komórka jajowa uwalniania jest na skutek kopulacji. Ciąża trwa około 11,5 miesiąca. Na ogół rodzi się jedno młode (wyjątkowo – raz na 1000 urodzeń – bliźnięta) nazywane cria, co po hiszpańsku oznacza potomka. Noworodek waży 7–9 kg, a 30–90 minut po narodzinach może już utrzymać się na nogach. Już po dwóch tygodniach po narodzinach samica jest gotowa do kolejnej ciąży. W naturze alpaki żyją do 20 lat, w hodowli dożywają 27 lat. OdmianyAlpaki dzielą się na dwie odmiany różniące się nieco wyglądem i strukturą futra. Liczniejsza jest huacaya – stanowi aż 92% wszystkich żyjących dziś alpak. Cechuje się niewielką głową, silną szyją i mocnym tułowiem. Z kolei odmiana suri jest drobniejsza, za to jej futro jest delikatniejsze. W swoim czasie, za sprawą konkwistadorów, suri była na skraju wyginięcia; przetrwała tylko dzięki determinacji inkaskich hodowców, którzy przenieśli się w wyższe partie gór. Jednak w czasach prekolumbijskich dominowała liczebnie nad znacznie wówczas rzadszą (Vicugna pacos)Hodowla alpakFutro alpaki jest ciepłe i delikatne, a przy tym lekkie. Ma specyficzną strukturę, za sprawą której wyrabiana z niego wełna jest wyjątkowo trwała i doskonale zatrzymuje ciepło. Ze względu na te zalety alpaki zostały udomowione już ok. 5 tys. lat Największy rozwój ich hodowli przypadł na okres rozkwitu cywilizacji Inków. To właśnie oni rozpoczęli planową hodowlę alpak w celu uzyskania futra uważanego przez nich za ekskluzywne – krzyżowali również alpaki w celu uzyskania pożądanych odmian barwnychKiedy do Ameryki Południowej przybyli Europejczycy, byli zdumieni i zachwyceni miękkością i jakością tkanin inkaskich, daleko przewyższających wyroby z owczej wełny. Jednak zawzięcie tępili te zwierzęta, wiedząc, że są one Inkom niezbędne do życia. Alpaki przetrwały tylko za sprawą hodowli istniejących wysoko w górach, jednak ich liczba znacznie się wełny alpak znacznie wzrosła w obecnych czasach za sprawą nowych odkryć medycznych – otóż okazało się, że hipoalergiczna, gdyż nie zawiera lanoliny. Z tego powodu wyroby z niej mogą nosić osoby o wrażliwej skórze. Alpaka wytwarza średnio 3–5 kg futra rocznie. Najlepszą jakość ma wełna uzyskana ze zwierzęcia jednorocznego, jest też ona najdroższa. Poza tym najlepsza wełna, tzw. welon, pochodzi z grzbietu, nieco niższą jakość ma ta uzyskana z brzucha i szyi, zaś najniższą – z są zwierzętami na co dzień bardzo łagodnymi, a ich utrzymanie wymaga mniej więcej takich zabiegów, jak utrzymanie konia. To wszystko sprawia, że nadają się świetnie do pracy z dziećmi cierpiącymi na porażenie mózgowe i ADHD. Alpaka (Vicugna pacos)Szczegółowe dane /wymiaryAlpaka (Vicugna pacos)Wysokość w kłębie: 81–99 cmDługość: 128 – 150 cmMasa: 48–85 kgUbarwienie: 22 koloryDługość włosa (suri): do 50 cmAlpaka (Vicugna pacos)Alpaka – ciekawostkiNoszenie ubrań z futra alpaki było przez Inków uważane za oznakę statusu społecznego. Wyroby z alpak były też używane jako forma czasów Inków jedną z kar za złamanie prawa był zakaz noszenia tkanin z futra na terenie pierwotnego areału żyje ok. 3 mln alpak. Przed przybyciem Europejczyków żyło ich prawdopodobnie ponad 40 z alpaki jest uważana za najlepszą na świecie, a także za jedną z najlepszych tkanin alpak mają 32 zęby, podczas gdy samice – (Vicugna pacos)PolecamyLamaWielbłąd Zarówno lama, jak i alpaka należą do dużej grupy południowoamerykańskich ssaków z rodziny wielbłądowatych. Zostały oswojone i udomowione na kilka tysięcy lat przed rozwojem cywilizacji w Europie. Starożytni Inkowie hodowali je jako znakomite, bardzo ważne źródło rozwoju przemysłowego cywilizacji. W czasach prehistorycznych ludzie chowali padłe osobniki w rytualnych grobach, ozdabiając miejsce darami. Później uznawano je za idealne mięso do celów ofiar religijnych uroczystości. Samce wykorzystywane do celów transportowych. Zwierzęta potrafiły przenieść nawet kilkadziesiąt kilogramów dziennie, podczas podróży średniej długości. Zarówno alpaki, jak i lamy to zwierzęta, które lubią żyć stadzie. Alpaki i Lamy – różnice Choć wydawać by się mogło, że alpaki i lamy to właściwie te same gatunki zwierząt, podczas dokładnej analizy na jaw wychodzi wiele różnic. Różnią się przede wszystkim fizjonomią, ale i usposobienie. Zachowanie i charaktery zwierzątek są skrajnie różne. Lamy są bardziej agresywne, śmiałe, a także częściej plują w sytuacjach niekomfortowych dla nich. Alpaki to łagodne, ciche zwierzęta stadne, łatwo poddające się poleceniom wydawanym przez opiekunów. Alpaki dobrze odnajdują się także wśród innych zwierząt. Wygląd Kolejna, widoczna gołym okiem różnica dotyczy włosia i wełny. Lamy są wyższe w kłębie w stosunku do alpaki o około 20 centymetrów, co przekłada się także na pokaźniejszą masę ciała. Lama ma długie uszy przypominające kształtem banan i podłużny pysk. Uszy alpaki są krótsze, a pysk bardziej zaokrąglony. Lama mierzy średnio ok. metra i osiąga wagę nawet do 250 kg, ma dłuższe nogi i dość smukłą sylwetkę. Alpaka jest niższa, drobniejsza, zwykle waży do 60 kg i z budowy ciała bardziej niż lama przypomina owcę. Wełna Najbardziej istotne różnice pomiędzy lamami, a alpakami dotyczy ich włosia. Wełna lam jest dwuwarstwowa. Na pierwszy rzut oka sierść lamy jest sztywna i szorstka, alpaka jest puszysta i miękka w dotyku. Pod względem pozyskiwanej wełny, alpaka jest niekwestionowanym zwycięzcą. Wełna alpaki uważana jest za jedną z najlepszych na świecie, ma jedwabisty połysk, wykorzystuje się ją do produkcji ubrań i kołder. Włókno otrzymywane z alpak zawiera w sobie tłuszcz, dzięki czemu tkaniny mogą być prane bez użycia środków chemicznych. A czy Ty potrafisz odróżnić lamę od alpaki? W czeluściach internetu krąży quiz, w którym naszym zadaniem jest odróżnienie tych zwierzątek. Oto link do zabawy: Sprawdź się i daj znać w komentarzu, jak Ci poszło 🙂

czym się różni alpaka od lamy