Teoretycznie moment zdjęcia zdjęcia aparatu na zęby powinien oznaczać zakończenie leczenia wady zgryzu. W praktyce sytuacja wygląda zupełnie inaczej, a utrzymanie efektów leczenia ortodontycznego wymaga zastosowania specjalnej terapii zwanej retencyjną. Ortodoncja to bardzo złożona dziedzina medycyny. Według wskazań specjalistów prostowanie zębów nie kończy się po zdjęciu Jeśli jednak po zdjęciu aparatu okaże się, że zęby mają przebarwienia, a ich odcień nie spełnia oczekiwań pacjenta, warto rozważyć zabiegi wybielające. Zanim jednak zdecydujesz się na wybielanie: Poproś lekarza o skontrolowanie szczelności wypełnień, jeśli pojawiły się ubytki, wybierz się do stomatologa. Aparat praktycznie nie przeszkadza w niczym i po pewnym czasie przyzwyczaisz się do niego. Pamiętaj, że zęby wpływają na zdrowie całego organizmu. Jeśli mieszkasz w Warszawie możesz Aparat retencyjny znany też jako retainer jest aparatem, którego zadaniem jest utrwalenie efektów po zdjęciu aparatu korygującego wadę zgryzu. Ortodontyczne leczenie wady zgryzu stałym aparatem trwa zazwyczaj około dwóch lat. Jednak ten okres nie jest wystarczający, aby przebudować źle usytuowane uzębienie łącznie z otaczającymi Niepozorny aparat. Brzmi bardzo skomplikowanie, a w istocie za całe to zamieszanie odpowiada bardzo niepozorny z wyglądu aparat. A.L.F. to specjalnie dogięty, indywidualnie dla każdego pacjenta, lekki drut, który jest umiejscawiany od strony podniebienia. Na jego przebiegu znajdują się niewielkie pętle i ciernie opierające go na zębach. Taki aparat na zęby stosowany jest po zdjęciu aparatu stałego i pozwala na utrwalenie efektów leczenia ortodontycznego. Stabilizuje i przystosowuje zęby do ich nowego położenia. Jeśli ten etap leczenia zostanie pominięty, zęby mogą wrócić do swojego poprzedniego położenia, a efekty leczenia zostaną utracone. . Jak przygotować zdjęcia do prezentacji w galeriach internetowych? W dzisiejszym poradniku opisujemy wszystkie niezbędne działania: od kalibracji monitora, poprzez korektę kolorystyki, kadru, kontrastu i naświetlenia, po dodanie ramki i odpowiednią kompresję. W dzisiejszym odcinku naszego poradnika przybliżymy kilka powszechnych zasad obowiązujących przy prezentowaniu fotografii w Internecie. Niemal każdy, kto głębiej zaczął interesować się fotografią cyfrową odkrył również, że w polskim i światowym Internecie jest wiele miejsc, w których pasjonaci mogą wymieniać się uwagami i spostrzeżeniami dotyczącymi fotografii. W takich miejscach można poznać opinie na temat swoich zdjęć, otrzymać krytykę lub odznaczenie i zaproszenie na wystawę z udziałem własnych prac. Przygotowanie zdjęcia do prezentacji jest kluczowe. Bez odpowiedniego przygotowania nasze zdjęcia prawdopodobnie zostaną usunięte lub nie będą brane pod uwagę. W dzisiejszym odcinku przeprowadzimy przykładową edycję od zgrania z aparatu po prezentację w sieci. Zapraszamy. 1. Pierwsze kroki Zanim zaczniemy poważnie myśleć o przygotowywaniu wielu zdjęć, najpierw musimy sprawdzić kilka następujących elementów naszego komputera, aby uzyskać poprawne efekty: Nasycenie kolorów monitora powinno być przy edycji zdjęć ustawione w trybie normalnym. Jest to istotne, ponieważ sztuczne podbicie nasycenia wprowadza błędy i przekłamania kolorystyczne. Potrzebne opcje znajdziemy w menu ekranowym OSD naszego monitora lub we właściwościach zaawansowanych sterownika wyświetlania panelu sterowania; Kalibracja gammy/kontrastu Jeżeli nasycenie kolorów jest poprawne, następnym krokiem będzie regulacja jasności naszego monitora. Poniżej przedstawiamy przykładową skalę szarości, pod którą możemy kalibrować parametry wyświetlania. Skala przedstawia wykres tonalny od najjaśniejszych do najciemniejszych tonów. Nasze zadanie polega na takim wysterowaniu jasności, by poszczególne tony były odróżnialne, biorąc pod uwagę, że ostatni ciemny ton to czerń a ostatni jasny ton to biel. Jeżeli nie udaje nam się doprowadzić do sytuacji idealnej, gdzie wszystkie tony są wyraźnie odróżnialne, należy pozostać przy jak najbardziej zbliżonym ustawieniu.; Regulacja wyświetlanego obrazu pod kątem temperatury barw W menu ekranowym OSD również powinniśmy zwrócić uwagę na poprawną regulację kolorów i temperatury barwnej. W niektórych monitorach znajdziemy różne profile lub po prostu wartości liczbowe podawane w Kelvinach, a naszym zadaniem będzie dopasowanie temperatury bieli monitora pod kątem głównego oświetlenia w pomieszczeniu, w którym się znajdujemy. Jeśli znajdujemy się w pomieszczeniu, gdzie pada dużo naturalnego światła, możemy spróbować wartość 6500 lub Daylight. Ustawienie wartości 9300 spowoduje ochłodzenie barw, zmniejszenie wartości doprowadzi natomiast do ocieplenia. Powinniśmy wyważyć temperaturę w taki sposób, by obraz był jak najbardziej neutralny i sprawiał wrażenie naturalnego.; Docelowe profile kolorów Profile kolorów są bardzo istotne, jeśli zależy nam na poprawnym wyświetlaniu zdjęcia na innych komputerach. Profil kolorów powinien zostać wybrany już w aparacie, podczas fotografowania. Tańsze aparaty zazwyczaj nie pozwalają nam na zmianę tego ustawienia, warto zatem zajrzeć do instrukcji aparatu i sprawdzić w jakich profilach możemy fotografować. Profil kolorystyczny Adobe RGB jest o wiele bogatszym profilem i nadaje się szczególnie, jeśli zależy nam na wiernym odwzorowaniu kolorystycznym. Zatem polecamy wybór właśnie tego profilu. Profil sRGB natomiast jest profilem kolorów używanych w Internecie, ma żywsze kolory oraz kontrast i jest zawsze używany do wyświetlania obrazu przez przeglądarki internetowe. Ważnym aspektem jest, by nasze zdjęcia miały przypisany swój profil kolorów, brak takiego może spowodować błędną konwersję kolorów przez przeglądarkę i tym samym przekłamania w natężeniu kolorów i jasności zdjęcia.] 2. Diagnoza i praca na oryginale Jeśli dopasowaliśmy już wszystko jak należy, możemy zająć się materiałem do edycji. W naszych korektach posłużymy się aplikacją Adobe Photoshop Elements (wersja również spełnia wymogi naszego poradnika). Nasze przykładowe zdjęcie nie posiada wszelkich defektów, jakie są spotykane, dlatego postaramy się wysunąć wszystkie punkty, na które należy zwrócić uwagę przy edycji. Po otwarciu zdjęcia w edytorze w pierwszej kolejności zwracamy uwagę na: Naświetlenie Jeżeli nasze zdjęcie wykazuje oznaki niedoświetlenia, jest wyprane i nieciekawe, to musimy zrobić korektę naświetlenia. Szerzej o tym pisaliśmy w pierwszym odcinku naszego poradnika. Nasze zdjęcie należy przyciemnić. W tym celu udajemy się do Image/AdjustLightning/Levels, tak jak jest to pokazane na rysunku L1. rys. L1 rys. L2 Następnie, gdy mamy już przed sobą wykres histogramu (rys. L2) zwracamy uwagę na: suwak regulujący czerń, oznaczony numerem jedensuwak odpowiedzialny za tony średnie, oznaczony numerem dwasuwak regulujący biel, oznaczony numerem trzyKażdy z suwaków ma swoje dane wartości, widoczne w okienkach, od których poprowadzone zostały czerwone linie pomocnicze. Regulując suwakiem ekspozycję, wartości w okienkach będą się odpowiednio zmieniać. Dla naszego przykładowego zdjęcia wartość suwaka nr 1 zwiększyliśmy od 0 do 32, co dało nam większą wyrazistość i kontrast zdjęcia (rys. L3). rys. L3 Możliwość konwersji do czerni i bieli Jeżeli wydaje nam się, że nasze zdjęcie nabierze większego wyrazu jako czarno-białe, to możemy spróbować konwersji do skali szarości. W tym celu udajemy się do menu Image/Mode/Grayscale według opisu na rysunku A. Aplikacja może poprosić nas o potwierdzenie wykonania zadania, potwierdzamy przyciskiem Yes. rys. A Kolorystyka Zwracamy uwagę czy kolory są naturalne: niebo jest niebieskie, biele białe bez nalotu żółci i czerwieni. Jeśli występuje problem kolorystyczny, odsyłam również do pierwszej części poradnika, gdzie szerzej opisana została korekta koloru/balansu bieli w trybie QUICK FIX (rys A1). rys. A1 Kontrast Odpowiednio dobrany kontrast również jest częścią przemyślanej prezentacji. Korekty kontrastu dokonujemy za pomocą Image/AdjustLightning/Brightness/Contrast. Kadrowanie i wyrównywanie Odpowiednio skadrowane zdjęcie to już połowa sukcesu na udaną fotografię. Obecne aparaty cyfrowe posiadają matryce o rozdzielczości sięgającej nawet 9MP, co daje nam odrobinę przestrzeni, aby dokonać istotnych korekt. Nasze przykładowe zdjęcie jest przekrzywione, nie zostało idealnie prosto skadrowane. Możemy to zaobserwować po prawej stronie zdjęcia, przy krawędzi futryny. Jeżeli chcemy zdjęcie zaprezentować, musimy obowiązkowo to poprawić. Korekty dokonujemy w trybie "Standard Fix" za pomocą narzędzia Rotate, które odnajdziemy w menu Image/Rotate/Custom (rys R1). rys. R1 Nasze zdjęcie wymaga przesunięcia względem pionu o stopnia. Ocenę należy przeprowadzać "na oko", istnieje możliwość cofnięcia zmian, więc wprowadzamy korekty, aż przyniosą efekty. Jeśli na naszym zdjęciu punkt odniesienia nie daje pewności, że osiągnęliśmy pion, to powinniśmy użyć pomocniczej siatki, którą odnajdziemy w menu View/Grid (rys G1). Siatka potwierdziła naszą korektę, zdjęcie jest już idealnie w pionie. rys. G1 Przystępujemy teraz do wykadrowania zdjęcia. Pracujemy na dużym pliku JPEG, prosto z aparatu o rozmiarach 3008x2000 pikseli, przy rozdzielczości 300dpi. Możemy na tym etapie wykadrować zdjęcie bez zmiany rozmiaru lub wykadrować zdjęcie, podając rozmiar do największej możliwej dla nas do osiągnięcia odbitki. W zależności od rozmiaru zdjęcia w pikselach przy zachowaniu wartości 300dpi mamy do wyboru następujące formaty zdjęć: border=1;sizex=3;sizey=6;headersx=0;headersy=0| Format zdjęcia; Rozmiar w mm; Rozmiar w pixelach; 9x13;89x127;1051x1500; 10x15;102x152;1205x1795; 13x18;127x178;1500x2102; 15x21;152x216;1795x2551; 20x30;203x305;3602x2398 Wykadrujemy nasze zdjęcie do formatu 20x30 (odbitka A4). Cyjanowym kolorem na obrazku G1 zaznaczyłem narzędzie do kadrowania (jest ono również dostępne pod skrótem klawiszowym "C"). Po wybraniu narzędzia musimy wprowadzić współrzędne rozmiaru do menu pomocniczego (zaznaczone na zielono na rysunku K1), pamiętając by wprowadzać wartości w milimetrach lub pixelach a nie centymetrach. rys. K1 Ostrość Na tym etapie powinniśmy się zatrzymać i podjąć pewną decyzję. Zdjęcia z aparatów cyfrowych, szczególnie w formacie JPEG mogą przejawiać miękkość aczkolwiek, jeśli nie planujemy robić żadnych odbitek natychmiastowo, to lepszym wyjściem jest zapisanie skadrowanego zdjęcia w dużym rozmiarze jako TIFF bez ostrzenia na tym etapie. Jeżeli korzystamy z fotolabu cyfrowego, to możemy zlecić poprawne wyostrzenie zdjęcia wyspecjalizowanej załodze laboratorium. Wyostrzenie zdjęcia w dużym rozmiarze i późniejsze zmniejszenie go, spowoduje kolejną utratę jakości i nasz końcowy efekt może wyglądać znacznie gorzej. W naszym tutorialu korektę ostrości wykonujemy dopiero na końcu, przed zapisaniem małej wersji zdjęcia. Zapisanie pliku Nasz wykadrowany plik jest gotowy do zapisania. Z menu File wybieramy opcje Save as, która pozwoli nam na następujące kroki: a.) zapisanie pliku jako JPEG (kompresja stratna, więcej o formatach pisaliśmy w trzecim odcinku poradnika b.) zapisanie jako TIFF Jeżeli zdjęcia są wartościowe i podoba nam się efekt, warto zapisać je w bezstratnym zapisie formatu TIFF. Format ten jest całkowicie kompatybilny z maszynami foto laboratoryjnymi i nie sprawi kłopotu obsłudze zakładu. 3. Przygotowanie wersji prezentacyjnej Zmniejszenie Gdy zapisaliśmy w bezpiecznym miejscu dużą wersję pliku, możemy przystąpić do przygotowania prezentacji. Należy pamiętać o sprawdzeniu czy serwisy, w których zamierzamy prezentować nasze prace, posiadają jakieś restrykcje względem estetyki, rozmiaru czy wagi zdjęć. Ogólnoprzyjętą normą dla rozmiaru i wagi zdjęć w sieci jest zazwyczaj dłuższy bok zdjęcia o rozmiarze nie większym niż 800 pikseli i o wadze 200 kilobajtów. Takiej wielkości plik zawiera wystarczającą do oceny ilość detali. Do zmniejszenia zdjęcia użyjemy narzędzia Image size, które znajdziemy w Image/Resize/Image Size (rys R1). rys. R1 S1 W polu Image Size (rys S1) mamy do sprecyzowania następujące punkty: a.) w polu zielonym musimy się upewnić czy aktywna jest opcja Resample Image i wybrać odpowiednią metodę zmniejszania z menu rozwijanego. Metoda Bicubic jest najlepszym i najpewniejszym sposobem na zmniejszenie zdjęcia, daje najlepsze rezultaty (łagodne przejścia tonalne, jest to opcja wysokiej jakości), lecz może być konieczna korekcja ostrości. Aby tego dodatkowo nie robić i plik nie stracił na ostrości, możemy wybrać metodę Bicubic Sharper. Pamiętajmy jednak, aby oglądać nasze zdjęcie w trybie powiększenia 100% i po zmniejszeniu upewnić się, czy metoda Bicubic Sharper nie przeostrzyła naszego zdjęcia (obiekty na zdjęciu nie powinny wyglądać na przerysowane, jeżeli widzimy wokół nich wyraźną, białą obwódkę, to znaczy, że zostały przeostrzone). W przypadku, gdy zdjęcie zostało przeostrzone, należy cofnąć nasze zmiany skrótem klawiaturowym (Ctrl+Z) lub w menu Edit/Undo i jako metodę zmniejszania wybrać tryb Bicubic. Następnym istotnym punktem jest Constrain Proportions i Scale Styles. Obie opcje powinny być aktywne, dbają o utrzymanie proporcji i skalę zdjęcia. b.) pole zaznaczone żółtym kolorem podaje fizyczne rozmiary dokumentu i aktualną rozdzielczość w dpi przeliczając rozmiar podany w polu niebieskim c.) w polu niebieskim należy wpisać interesującą nas długość boków. Dostępne parametry to Width (szerokość) i Height (wysokość). Jeżeli zaznaczyliśmy odpowiednie opcje w polu zielonym, wystarczy, że określimy długość dłuższego boku a komputer odpowiednio zmniejszy nasze zdjęcie, by nie straciło swoich proporcji. Ramka Dobrym pomysłem jest oprawienie naszego zdjęcia w odpowiednią ramkę. Pamiętajmy jednak o estetyce: ciemne zdjęcia z dużym, białym obramowaniem może być mniej czytelne a różnica kontrastów zbyt duża i drażniąca dla oglądającego. Ramka ma być tylko uzupełnieniem i nie powinna przeszkadzać w odbiorze naszego zdjęcia. Aby dodać ramkę, musimy posłużyć się narzędziem Canvas size, znajdziemy je zaraz pod narzędziem Image Size, którego użyliśmy do zmniejszenia zdjęcia. rys. R2 i R3 Po włączeniu narzędzia Canvas Size musimy koniecznie uaktywnić opcje Relative, jest to kluczowy punkt całego zadania. Po włączeniu opcji Relative (rys. R3) wartości Width i Height powinny być zerowe. Rozmiar ramki określamy w pikselach, wpisana wartość zostanie podzielona na pół i przypisana do boku. Przypisując obu wielkościom 6 pikseli, sprawimy, że zdjęcie z każdej strony będzie posiadało ramkę o grubości 3 pikseli. Koniecznie pamiętajmy, by podawana wartość dała się podzielić przez 2, inaczej ramka po jednej stronie będzie grubsza. Na dole naszego okna jest jeszcze Canvas extension color, służy on do określenia koloru ramki. Za pomocą opcji Other możemy wybrać kolor z palety lub wybrać gotowe kolory: Black (czarny), White (biały) i Gray(szary). Opcje foreground (przedni plan) i background (tło) pobierają dane o kolorze ze schowka kolorów, który znajduje się na głównej belce narzędzi. Najczęściej spotykamy ramki czarne lub białe. Dla naszego zdjęcia wybraliśmy czarną ramkę o grubości 3 pikseli (6/2=3). Zapisanie do sieci Ostatnim krokiem jest odpowiednie skompresowanie zdjęcia do formatu JPEG. Do zapisywania zdjęć, które prezentujemy w sieci używamy narzędzia Save for Web (File/Save for Web rys. W1). rys. W1 Na tym etapie powinniśmy ustalić kilka opcji:cyjanem oznaczone zostały metody i format zapisu. Wybieramy JPEG i bardzo wysoką jakość "Very high". Wartość "Quality" powinna wskazywać 80. Pamiętamy o aktywowaniu opcji "ICC Profile", dzięki temu nasze zdjęcie będzie posiadało profil kolorów i przeglądarka będzie mogła poprawnie zinterpretować kolory naszego zdjęcia. Natomiast opcja "Matte" nie wymaga żadnych kolorem oznaczone zostało okienko porównujące zdjęcie oryginalne i zdjęcie z wybraną kompresją. Waga naszego zdjęcia po kompresji wynosi 202 zaznaczeniu koniecznych opcji wybieramy OK, nadajemy nazwę i zapisujemy nasz plik w wybranym miejscu na dysku. Na tym etapie powinniśmy mieć jedną kopię dużego zdjęcia przygotowanego z myślą o druku oraz małą wersję zapisaną z myślą o prezentacji w internecie. Zamykamy teraz zdjęcie i na pytanie czy zapisać zmiany klikamy No (nie). Jest to bardzo ważny krok, potwierdzenie zapisu spowoduje nadpisanie dużej kopii przez małą. Klikamy No i zamykamy edytor. Nasze zdjęcie jest już poprawnie przygotowane do prezentacji Leczeniem ortodontycznym jesteśmy w stanie poprawić wygląd zębów, jak i całej twarzy. Naszym celem jednak jest nie tylko estetyka, dążymy również do prawidłowego funkcjonowania całego układu stomatognatycznego oraz długoczasowej stabilności. Jakie są więc cechy leczenia, które spełnia te wymagania? By leczenie było przewidywalne i kompletne, musimy dążyć do harmonii pomiędzy wszystkimi elementami całego układu: między stawem skroniowo-żuchwowym, mięśniami, zębami i centralna relacja, artykulator, diagnoza, cele leczeniaLeczenie ortodontyczne jest rozciągnięte w czasie. Zawsze przed podjęciem leczenia, zadajemy sobie pytanie: Jak dane leczenie wpłynie na pacjenta i jakie będą rezultaty po zdjęciu aparatu? Żeby jednak wiedzieć dokąd się zmierza, trzeba mieć wytyczony plan oraz zamierzone cele, które chce się osiągnąć. Do każdego pacjenta podchodzi się indywidualnie i jego leczenie jest spersonalizowane, jednakże są pewne standardy i wytyczne, za którymi powinniśmy podążać. Cele, które muszą być spełnione możemy pogrupować w 7 kategorii : estetykę całej twarzy, estetykę zębów, funkcjonalną okluzję i stabilność, drogi oddechowe, zdrowie przyzębia oraz satysfakcję najczęściej używaną definicją ideału do którego dąży się podczas leczenia ortodontycznego były wytyczne, które zaproponował Andrews podczas swoich badań:[1]Relacja trzonowców – Pierwszy górny trzonowiec posiada 3 mocne punkty kontaktu z pierwszym i drugim dolnym trzonowcem: a)dystalna listewka brzeżna pierwszego górnego trzonowca okluduję z mezjalną listewką brzeżną pierwszego dolnego trzonowca b) – guzek mezjalny policzkowy pierwszego trzonowca stałego górnego, znajduje się w bruździe policzkowej pierwszego stałego dolnego trzonowca c) guzek mezjalny podniebienny pierwszego górnego trzonowca znajduje się w bruździe centralnej pierwszego trzonowca dolnego d) guzki policzkowe przedtrzonowców szczęki posiadają relację guzek-obszar styczny z przedtrzonowcami dolnymi e) Kły szczęki posiadają relację guzek-obszar styczny z kłem oraz przedtrzonowcem żuchwy, szczyt guzka leży mezjalnie od wcięcia e) Siekacze szczęki nachodzą na siekacze żuchwy oraz linie pośrodkowe się pokrywająAngulacja koron: część okluzyjna koron jest ustawiona bardziej mezjalnie niż część dziąsłowaInklinacja koron (torgue) Wszystkie zęby oprócz siekaczy w szczęce mają negatywną (językową inklinację), siekacze w szczęce mają pozytywną(wargową) inklinacjęBrak rotacjiCiasne punkty stycznePłaska bądź delikatnie wklęsła krzywa SpeeTak, jak do wytycznych tych powinniśmy dążyć w stanie statycznym, to w dynamicznym środowisku (jakim jest układ stomatognatczny) nie są wystarczające. Co więc powinniśmy zrobić, by korekta położenia zębów, którą zapewnimy pacjentowi była stabilna? Zanim będziemy mogli przejść do wyznaczania celów odpowiednich dla danego pacjenta, powinniśmy zebrać wszystkie potrzebne poprawnie przeprowadzone leczenie, powinno być poprzedzone staranną diagnozą. Miejscem od którego powinniśmy zacząć naszą diagnozę wg filozofii Akademii Dawsona jest zawsze STAW SKRONIOWO-ŻUCHWOWY. Kiedy mamy pewność, że SSŻ jest zdrowy, możemy przejść do wyznaczania jego prawidłowej pozycji – relacji centralnej![2] Dopiero z tej – najbardziej stabilnej i powtarzalnej pozycji powinniśmy stawiać nasze dalsze rozpoznanie oraz formułować dalsze cele 1a. Widok okluzyjny szczęki ukazujący starcie zębów oraz punkty pierwszego DawsonaFot. 1b. Widok okluzyjny żuchwy ukazujący stracie zębów oraz punkty pierwszego DawsonaDo każdego pacjenta podchodzimy kompleksowo – znaczy to, że bierzemy pod uwagę staw, mięśnie, zęby oraz przyzębie. Przed podjęciem jakiegokolwiek działania, każdy pacjent przechodzi przez fazę dokładnej diagnostyki. Składają się na nią między innymi : badanie przesiewowe pod kątem nowotworu okolicy twarzoczaszki, palpacja mięśni, badanie stawu skroniowo-żuchowego (badanie zakresu jego ruchomości, test obciążenia w centralnej relacji oraz osłuchiwanie pracy stawu Dopplerem). Następnie przechodzimy do badania zębów i przyzębia. Po sprawdzeniu aspektów biologicznych czyli kontroli higieny, próchnicy oraz problemów periodontologicznych, zwracamy uwagę na oznaki choroby okluzyjnej – nadmierne starcie, ruchomość oraz migrację zębów( Kiedy mamy przed sobą komplet badań, zdjęcia pacjenta, modele zaartykułowane w centralnej relacji i zdjęcia RTG przystępujemy do analizy przypadku. Najpierw w 2D na zdjęciach, następnie w 3D na modelach zamontowanych w artykulatorze z użyciem łuku twarzowego oraz kęska w centralnej relacji, gdzie wykonujemy set-up ortodontyczny[3].Leczenie ortodontyczne powinno zapewnić lub poprawić następujące kwestie:Estetykę całej twarzy – Do jej zaplanowania wykorzystujemy cyfrowe zdjęcia fotograficzne wykonane podczas diagnostyki. Fotografię pacjenta oceniamy w dwóch projekcjach: od przodu oraz z profilu. Cała twarz powinna wyglądać harmonijnie podczas spoczynku oraz uśmiechu. Planujemy ekspozycje siekaczy w pozycji spoczynkowej, która powinna wynosić około 3mm u młodych pacjentów oraz podczas maksymalnego uśmiechu – gdzie powinniśmy eksponować całe zęby. Zwracamy uwagę czy wcięcie pomiędzy siekaczami jest równoległe z linią pośrodkową twarzy oraz prostopadłe do płaszczyzny okluzji szczęki. Na zdjęciu bocznym oceniamy między innymi pozycję wargi górnej, dolnej oraz brody w stosunku do linii poprowadzonej od punktu subnasale w dół równoległej do płaszczyzny czołowej pacjenta (linia Arnetta).(fot2).Mierzymy kąt nosowo-wargowy oraz zwracamy uwagę na grubość oraz długość wargi górnej- daje nam to informację gdzie powinny się znaleźć brzegi sieczne siekaczy by twarz wyglądała spójnie. Podczas uśmiechu brzegi sieczne siekaczy górnych powinny dotykać granicy pomiędzy częścią suchą a częścią mokrą wargi dolnej. Posiłkujemy się tutaj również zdjęciem cefalometrycznym, gdzie oprócz typowych pomiarów liniowych i kątowych, możemy także ocenić idealną pozycję siekaczy górnych i dolnych. Powinny one być odpowiednio w rzucie kolca nosowego przedniego oraz punktu pogonion. Nadanie odpowiedniej inklinacji siekaczom szczęki zapewnia prawidłowe podparcie wargi Estetyka DawsonaEstetykę zębową – zwaną inaczej makroestetyką. Powinna ona zapewnić między innymi prawidłowe ułożenie girlandy dziąsłowej (siekacze centralne i kły na tym samym poziomie, siekacze boczne 0,5mm niżej) (fot3). Musimy myśleć również o wymiarach poprzecznych zębów, które powinny mieć zapewnioną złotą proporcję (jeśli szerokość siekacza bocznego wynosi x , to : siekacz centralny ma 1,6x a połowa kła powinna się równać 0,6x). Kiedy zastanawiamy się nad obecnością czarnych trójkątów, musimy różnicować kiedy problem ten występuje z powodu kształtu zębów, braku podparcia kostnego czy choroby przyzębia. U osób dorosłych, które straciły (z powodu urazu, próchnicy czy na skutek choroby okluzyjnej) część struktury zębów, kształt bądź ich proporcje nie są prawidłowe, wskazana jest współpraca z protetykiem. Protetyk po idealnym ustawieniu zębów, wykonuje na nich prace protetyczne. Nieodzowna jest multidyscyplinarna kooperacja również u pacjentów, którzy w przeszłości stracili któryś ząb lub nie posiadają jego zawiązka od urodzenia. W takich przypadkach poprzez leczenie ortodontyczne odtwarzamy miejsce na odbudowę podpartą na przykład na 3. Współpraca ortodonty oraz protetyka podczas planowania leczenia jest niezmiernie DawsonaFunkcjonalna okluzja. Teraz musimy zapomnieć na chwilę o zębach. Rozważania na ten temat zaczynamy od znalezienia centralnej relacji w stawie skroniowo-żuchwowym. Dopiero z tej pozycji możemy wyznaczać cele okluzyjne.[4] Nie robimy tego oczywiście w jamie ustnej pacjenta, używamy do tego modeli zaartykulowanych w artykulatorze ( Zęby pod koniec leczenia powinny być tak ustawione, by w centralnej relacji nie było żadnych przeszkód zgryzowych – wszystkie zęby muszą podczas zamykania jednocześnie się kontaktować. Punkty kontaktu muszą być równe na wszystkich zębach oraz w specyficznych miejscach na każdym z nich. W szczęce zęby boczne obciążone powinny być poprzez szczyty guzków podniebiennych, w żuchwie policzkowych. Nigdy nie możemy dopuścić by kalka zgryzowa odbijała się na stoku guzka! W celu tego osiągnącia, często po skończeniu leczenia ortodontycznego potrzebne jest wykonanie ekwilibracji, czyli takiego ukształtowania powierzchni szkliwa by zapewnić wyżej zapewnione determinanty[5,6]. Zęby przednie powinny w ruchach protruzyjnych powodować natychmiastową dyskluzję w odcinku bocznym, to samo tyczy się kła oraz ruchów bocznych. By to zapewnić zęby przednie muszą posiadać odpowiedni overbite i overjet.[7]Fot. 4. Modele zaartykulowane w centralnej DawsonaZdrowie przyzębia – podczas aktywnej fazy leczenia musimy pamiętać o ograniczeniach kostnych oraz odpowiednio diagnozować stan przyzębia. Brak lub mała ilość dziąsła rogowaciejącego lub przyczep wędzidła policzków lub warg blisko girlandy dziąsłowej jest wskazaniem do chirurgii dziąsłowej. Dopiero po odtworzeniu prawidłowej architektury dziąsłowej, jesteśmy w stanie zapewnić stabilność przyzębia w czasie. Podczas leczenia powinniśmy uważać by nie przekroczyć cienkiej granicy jaką jest blaszka zbita wyrostka zębodołowego, ponieważ wyjście korzenia lub jego części poza wyrostek predysponuje do odsłaniania się szyjek zębowych.( 5. Porównanie maksymalnego zaguzkowania i centralnej DawsonaKolejną rzeczą na którą musimy zwracać uwagę podczas leczenia są drogi oddechowe oraz co się z tym wiąże, odpowiednia ilość miejsca dla języka. W wielu przypadkach odtworzenie miejsca dla języka (np. poprzez rozładowanie stłoczeń) umożliwia językowi ułożenie się w jego naturalnej pozycji co jest wystarczające aby w znaczący sposób polepszyć drożność dróg oddechowych. Jednak w niektórych przypadkach u pacjentów z wadami kostnymi, samą ortodoncją nie jesteśmy w stanie rozwiązać tego problemu. W takich okolicznościach wskazana jest współpraca z chirurgiem rzeczą, którą musimy zapewnić jest stabilność. Jest ona ściśle związana z punktami poprzednimi. Leczenie ortodontyczne będzie stabilne tylko wtedy, gdy stabilna pozycja maksymalnego zaguzkowania zębów będzie w harmonii ze stabilną muskularnoszkieletową pozycją kłykci w stawie skroniowo-żuchwowym[8]. Poszczególne grupy zębowe powinny spełniać swoje funkcje – zęby boczne przenoszą siły zgryzowe wzdłuż swojej długiej osi a zęby przednie zapewniają prowadzenia z jednoczesną dyskluzją w odcinku bocznym[9].Ostatnią, ale nie mniej ważną rzeczą, którą musimy brać pod uwagę są oczekiwania pacjenta. Nie zawsze to, co dla nas jest postrzegane jako ideał do którego powinno się dążyć, jest równoznaczne z poczuciem estetyki pacjenta. Dobrym przykładem tutaj jest próba zamknięcia diastemy u pacjenta. Dla nas jako stomatologów jest to mało estetyczne, za to dla pacjenta może to być cechą charakterystyczną z którą się podczas leczenia ortodontycznego jest wyzwaniem. Nie ma jednego standardowego trybu postępowania czy jednej sekwencji aktywacji aparatu, która działałaby u wszystkich pacjentów. Tylko dzięki dokładnej diagnozie i stworzeniu odpowiedniego indywidualnego planu leczenia do danego przypadku, jesteśmy w stanie zapewnić przewidywalne, estetyczne oraz trwałe L. F. : The sic keys to normal occlusion. Am J. Orthod. 63, 1972 pp 296-309Peter E Dawson : “Functional Occlusion From TMJ to Smile Design”Frank E. Cordray, DDS,MS : The importance of the seated condylar position in orthodontic correction, Quintessence International Volume 33, Number 4, 2002, pp 284-293Theodore D. Freeland: Articulators in Orthodontics, Seminars in Orthodontics, Vol 18, No 1 (March), 2012 pp 51-62Ronald H. Roth , Temporomandibular Pain Dysfunction and Occlusal Relationships, The Angle Orthodontist Vol. 43, 1973 pp 136-153Ronald H. Roth, : The Maintenace System and Occlusal Dynamics, Dental Clinics of North America – Vol. 20, No. 4, October 1976 pp 761-788Andrew Girardot,Jr. Editor “Goal-Directed Orthodontic” 2013Jeffrey P. Okeson Management of Temporomandibular Disorders an Occlusion. 5th St Louis,CV Mosby 2003:169Crawford SD. Condylar axis position, as determined by the occlusion and measured by the CPI instrument, and signs and symptoms of temporomandibular dysfunction. Angle Orthod 1999;69:103 napisał/a: benedict76 2015-04-17 16:34 Witam wszystkich forumowiczów! :) Mam dosyć nietypowy i przyprawiający mnie o kompleksy problem... Chodzi o mój krzywy zgryz. Chciałbym bardzo pozbyć się tego problemu, dlatego postanowiłem zasięgnąć opinii specjalisty. Byłem u dentysty, teraz czeka mnie wizyta u ortodonty. Zanim zainwestuję w moje zęby, chciałbym się dowiedzieć jaka jest cena aparatu na zęby? Jaką sumkę będę musiał wydać, żeby mieć w końcu piękny, prosty zgryz? Nie ukrywam, że bardzo mi na tym zależy... Czy ktoś nosił aparat i może podzielić się swoimi doświadczeniami? napisał/a: Eli2933 2015-04-17 19:37 Hej, ja nosiłam aparat jak byłam mała. I jestem zadowolona. Był to aparat ruchomy. Dziś masz już wiele możliwości od właśnie takiego ruchomego po stały. Ceny są rożne w zależności od specjalisty. Kształtują się od 300 za zwykły najprostszy ruchomy po 3000 zł za stały aparat. Poprzeglądaj strony klinik. Tam co nieco więcej jest na ten temat napisane. napisał/a: moonkaz 2015-04-18 19:04 Mnie kosztował kilka tys zł. napisał/a: hiperadina75 2015-04-19 20:50 Ja płaciłam około 2000 za aparat. Ale nie miałam zamiaru oszczędzać na tym. Przecież jest to inwestycja jednorazowa, po jego zdjęciu masz już spokój do końca życia (a tak naprawdę do czasu az zęby Ci nie wypadną :) ) Zatem według mnie warto brać coś z górnej półki niż bać się że się zniszczy w trakcie "kuracji" napisał/a: Ecolachelle1143 2015-04-20 21:38 Trudno powiedzieć i cokolwiek ci doradzić ponieważ każdy ma inną wadę i nie wiemy tego czy będziesz miał go tylko górę czy górę i dół, więc naprawdę ciężko cokolwiek powiedzieć słyszałam że aparaty nowej generacji to koszt nawet 5 tys złotych, ale pamiętaj też że sam aparat to nie wszystko każda następna wizyta (a będzie ich sporo) też trochę kosztuje napisał/a: benedict76 2015-04-21 11:09 O kurcze, aż tyle?! :eek: Powiem szczerze, że trochę mnie przeraziliście swoimi odpowiedziami... Nie spodziewałem się, że aparat na zęby to koszt nawet kilku tysięcy złotych :eek: Obawiam się, że w moim przypadku wydam miliony, bo dużą wadę mam zarówno u góry, jak i na dole, ale nie mam zamiaru oszczędzać i chcę się w końcu pozbyć tego cholernego kompleksu... Obecnie mieszkam w Warszawie. Czy ktoś robił aparat w stolicy i jest w stanie polecić mi miejsce, gdzie załatwię to solidnie i w miarę tanio? napisał/a: alinkaaa12 2016-03-16 17:10 I jak założyłaś? Ile Cie wyszło? Ja dopiero zaczynam "ten proces". Mam za sobą dopiero dwie wizyty, ale nie wydaje się to takie straszne jak niektórzy mówią. Nie wiem czy to kwestia podejścia czy gabinetu z którego się korzysta. W moim wypadku w obu przypadkach jest spoko, bo aparat chce nosić ze względu na swój zgryz, a specjalistów, też mam bardzo dobrych. Chwile ich szukałam, ale w końcu wybrałam lekarzy z są bardzo sympatyczni i konkretni, a na tym mi bardzo zależało. Jestem ciekawa jak będę wyglądać gdy go w końcu założę :) napisał/a: karolka112 2017-02-21 23:05 Na pierwszej wstepnej wizycie u ortodonty jak przedstawi ci plan leczenia po uprzednim dokładnym obejrzeniu twojego uzębienia dowiesz się o koszta. Ja płaciłam trochę mniej niż znajoma, więc wszystko zapewne jest sprawa indywidualną. Pewne jest żebyście wybrały dobrego ortodontę z polecenia. Odpowiedzi beda normalne, ja takie mialam ;) Jeśli odpowiednio dbasz o swoje zęby i aparat podczas jego noszenia, to nie powinno być takiego problemu Zu.! odpowiedział(a) o 19:49 Może nie jak dokładnie myłaś zęby to pewnie pasta wchodziła w każde miejsce ale za bardzo się na tym nie znam. Jeśli dbałaś o zęby podczas "leczenia" (nie wiem jak to inaczej określić) to nie powinno być problemu po zdjęciu aparatu. Zęby będą takie jak przed założeniem. Jeśli natomiast zaniedbałaś je i piłaś dużo kawy czy herbaty jest duże ryzyko powstania przebarwień i białych miejsc po zamkach :). U mnie po czteroletnim noszeniu aparatu wszystko było ok, nie było przebarwień, zęby były jednolite. Będą ładne..proste.. i śliczne! No chyba że nie dbasz o nie ale mniejsza o to :) EKSPERTAlevri odpowiedział(a) o 19:42 Tydzień temu zdjęli mi aparat. Nosiłam go 1,5 żadnych znaków szczególnych nie ma. Jeśli nie dbało się o zęby, to w miejscach zamków mogą powstać odbarwienia. U mnie na szczęście nic takiego nie ma. Krtatek w ogóle nie widać, o ile myjesz dokładnie przestrzenie między zamkami. :) Ja myłam przez cały okres noszenia aparatu taką małą szczoteczką z niewielkim włosiem i po zdjęciu w ogóle nie było żadnych śladów. Uważasz, że ktoś się myli? lub Wpływ na ostateczny kolor naszych zębów ma wiele czynników. Tym co wpływa na kolor uzębienia jest częstotliwość spożywania mocno barwiących posiłków jak: czerwone mięso, cytrusy, buraczki, czerwone wino itd. Nie pomogą tu także papierosy które potrafią doprowadzić do bardzo nieestetycznego efektu żółtych zębów. Jak wybielić zęby sodą oczyszczoną i radzić sobie z nieprzyjemnymi przebarwieniami i jednocześnie nie musieć się ograniczać? Czy soda wybiela? Szukając odpowiedzi na to pytanie wielu ludzi zaczyna interesować się tym jak wybielić zęby domowymi sposobami. Nasi czytelnicy pytają wprost jak wybielić zęby sodą oczyszczoną? Już śpieszymy z odpowiedzią, musimy jednak państwa ostrzec: soda oczyszczona tak naprawdę nie wybiela zębów! Ale jak to? Przecież w wielu artykułach oraz portalach internetowych możemy przeczytać o cudownych właściwościach wybielających sody oczyszczonej. Niestety soda oczyszczona nie ma właściwości chemicznych, które mogłyby działać na tkankę zęba w sposób wybielający. Posiada ona za to silne właściwości mechaniczne, które dosłownie ścierają nasze szkliwo i odsłaniają jego bielsze warstwy. Czy wybielanie zębów sodą oczyszczoną szkodzi? Powiedzieliśmy przed chwilą, że soda oczyszczona w sposób mechaniczny ściera szkliwo naszych zębów. Niestety nie jest do dobra wiadomość, stosowanie sody w nadmiernych ilościach może być szkodliwe dla zębów i prowadzić do nadwrażliwości. Do tego podrażnione i słabe zęby mogą szybko powrócić do poprzedniej barwy. Zwolennicy wybielania sodą to bardzo często ludzie, którzy stosują tą metodę wybielania od niedawna i nie zdążyli jeszcze odczuć negatywnych efektów, jakie ten preparat może sprowadzić na nasze zęby. Czy soda oczyszczona wybiela zęby? Jak wybiela zęby? Mówi się jednak, że soda jest częstym składnikiem past dostępnych w każdym sklepie. Jest to prawda, soda oczyszczona może pojawić się w składzie popularnych past do mycia zębów. To dawka czyni truciznę, podobnie może być z sodą oczyszczoną i węglem aktywnym, stosowana w zbyt dużym stężeniu i nieodpowiedzialnie może wyrządzić większe szkody. Naszym zdaniem o wiele lepszą i co najważniejsze bezpieczniejszą metodą na biały uśmiech, a do tego taką, która nie jest droga i może być zastosowana w domu są paski wybielające. Sprawdź jakie są dobre paski wybielające do zębów. Już po 7 dniach kuracji paskami nasze zęby powinny być bielsze o kilka tonów. Inni czytelnicy są też ciekawi: jak wybielić zęby w jeden dzień Jak można wybielić zęby z sodą w domowych warunkach? Jeśli jednak jesteś zdeterminowany i pomimo wszystkich wad i niebezpieczeństw wybielania zębów sodą chcesz je wybielić w domowych warunkach tym właśnie sposobem to zapraszamy do dalszej lektury gdzie w paru krokach opiszemy jak wybielić zęby sodą. Jednak uprzedzamy działasz na własną odpowiedzialność. Instrukcja: Umyj zęby tradycyjną umyciu nałóż odrobinę sody oczyszczonej na szczoteczkę i namocz wodąDelikatnymi ruchami szczoteczki umyj możemy też dodać sodę do zwykłej pasty do mycia zębów i dobrze je razem wymieszać. Jednak jeszcze raz ostrzegamy przed wybielaniem sodą oczyszczoną. Pomimo zadowalających efektów na krótką metę, takie wybielanie może spowodować duże szkody dla naszej jamy ustnej. Absolutnie nie stosujcie tej metody regularnie. Jeśli chcecie cieszyć się białym uśmiechem przez cały rok, nie wydać fortuny, a przy tym wybielić je bezpiecznie to sugerujemy zastanowić się nad wyborem pasków wybielających. Dowiedz się też co można jeść po wybielaniu zębów oraz czy można wybielić plomby. Jak wybielić zęby w jeden dzień w domowym zaciszu zaprzęgając do działania bezpieczne metody i sposoby? Zwykle kiedy myślimy o wybielaniu mamy na myśli pewien proces, który może potrwać trochę czasu. Jednak czy można wybielić zęby w jeden dzień? Często stosowanymi metodami wybielania jest kosztowne wybielanie w gabinecie stomatologicznym, laserem lub lampą. Jednak kiedy zdecydujemy się już na właściwą metodę i gabinet często się okazuje, że najszybsze terminy są dopiero za kilka miesięcy a nas goni czas, np. przed ważnym wydarzeniem w naszym życiu na, którym chcemy wyglądać olśniewająco, potrzebujemy więc rozwiązania, które daje efekty już w jeden dzień. Oczywiście zawsze istnieje opcja aby zapisać się do nierenomowanego gabinetu stomatologicznego, który nie jest sprawdzony i no niestety z jakiegoś powodu zawsze ma wolne terminy… Stężenia czynnika wybielającego, czyli tlenku wodoru używane w gabinetach dentystycznych są bardzo duże(do 50%) i źle nałożone mogą wyrządzić szkody naszym zębom. A my nie chcemy oddawać swojego zdrowia i urody w ręce niedoświadczonego dentysty. Tutaj z pomocą przychodzą sposoby jak wybielić zęby, które wykorzystują na tyle małe stężenia tlenku, że z powodzeniem można stosować je w domu. Jak szybko wybielić zęby w jeden dzień? jak szybko wybielić zęby w jeden dzień Zapewne słyszeliście o dziwnych sposobach jak wybielić zęby takich jak wybielanie sodą lub węglem aktywnym. Uważajcie na powyższe metody, ponieważ one wcale nie wybielają zębów. Tak, powyższe substancje mają właściwości ścierne i niczym papier ścierny ścierają powierzchnię szkliwa, co może spowodować poważne uszkodzenia powierzchni zębów. Więc zamiast wybielać powierzchnię zęba niszczą tylko wierzchnią warstwę szkliwa odsłaniając tą, która znajdują się pod spodem. Jest jednak bezpieczny sposób, który odpowie na nasze pytanie klucz: jak szybko wybielić zęby w jeden dzień. Paski do wybielanie zębów nie posiadają właściwości ściernych, więc nie zniszczą naszych zębów. Są one nasączone ta samą substancją, którą wykonują w swoich gabinetach dentyści, czyli tlenkiem wodoru w bezpiecznym w domowym użyciu stężeniu ~6,5%. Standardowa kuracja wybielająca paskami trwa zazwyczaj równo siedem dni i po całym zabiegu pozostawia nasze zęby bielsze aż o kilka tonów. Jeden dzień stosowania co prawda nie da aż tak spektakularnych efektów, jeżeli wcześniej nie stosowaliśmy pasków, jednak efekt powinien być widoczny. Jednak jeżeli naprawdę zależy nam na szybkich efektach i już wcześniej korzystaliśmy z pasków to nasze zęby będą podatniejsze na działanie preparatu wybielającego. Właśnie dlatego będziemy mogli w późniejszym czasie odświeżać biel zębów w jeden dzień korzystając z jednego paska raz na jakiś czas. Dlatego warto pomyśleć o tym jak wybielić żeby już wcześniej, jeżeli jesteśmy przygotowani na taką sytuację to białe zęby są osiągalne w jeden dzień i to w bezpieczny sposób. Sprawdź też paski Crest i jak je używać. Każdy z nas pragnie mieć piękne, białe i zdrowe zęby, dlatego często szukamy w Internecie informacji o tym jak wybielić zęby, w tym przypadku węglem. Niestety, ale często można natrafić na różne szemrane metody pokroju wcierania cytryny w dziąsła, lub mycia zębów sodą. Niestety, ale pomimo krótkotrwałych efektów te metody mogą poważnie uszkodzić nasze szkliwo. Ale czy podobnie jest z węglem? Odpowiedzmy sobie na to pytanie i dowiedzmy się jak wybielić zęby węglem aktywnym. Czy wybielanie zębów węglem aktywnym jest bezpieczne? Niedawno na portalach społecznościowych eksplodował szał na wybielanie zębów węglem aktywnym. Węgiel to preparat który ma chropowatą strukturę oraz właściwości pochłaniające. Obecnie wpływ węgla aktywnego na zęby nie został przebadany, a w 2016 roku Amerykańskie Stowarzyszenie Stomatologów nie zaopiniowało ani jednego produktu, który go zawierał. Jednak użytkownicy węgla raportują, że potrafi on sobie poradzić z przebarwieniami powstałymi od kawy, czerwonego wina i papierosów. Powinny mu to umożliwić jego wydajne właściwości pochłaniające, jednak w tym samym czasie węgiel nie pomoże pozbyć się kamienia nazębnego. Zanim wytłumaczymy krok po kroku jak wybielić zęby węglem aktywnym pragniemy ostrzec naszych czytelników. Węgiel aktywny nie posiada jednolitej struktury, pojawiają się w nim mniejsze lub większe grudki. Niektóre osoby stosujące węgiel przez kilka dni mówią o nadwrażliwościach i bólu zębów po kilku dniach stosowania. Jeśli będziecie wcierać węgiel zbyt mocno to może was spotkać ten sam efekt. Miejcie na uwadze, że grudki pochodzące z węgla mogą uszkodzić szkliwo, które nie regeneruje się w naturalny sposób. Dlatego jeśli najważniejsze dla was jest bezpieczeństwo i zdrowie zębów to z domowych, bezpieczniejszych metod rekomendujemy paski do wybielania zębów, które w ciągu 7 dniowej kuracji w domu rozjaśniają zęby o kilka tonów. Poradnik krok po kroku, jak wybielić zęby węglem aktywnym. poradnik jak wybielić zęby węglem aktywnym krok po kroku – jak zrobić pastę z węgla aktywnego Jeśli jednak jesteś zdeterminowany lub zdeterminowana na wybielanie zębów węglem aktywnym to pokazujemy krok po kroku jak wybielić zęby. Pamiętaj tylko, że wykonujesz całą operację na własną odpowiedzialność. Aby wybielić zęby węglem należy: Zakupić węgiel w kapsułkach w aptece (koszt 4zł)Wysyp sproszkowany węgiel z kapsułkiDodaj do węgla kilka kropel wodyNałóż powstałą pastę na szczoteczkęDelikatnie umyj zęby powstałą pastąDokładnie wypłucz zęby i pozbądź się drobinek węgla Ludzie którzy skorzystali już z wybielania zębów węglem aktywnym polecają używać powstałej pasty przez 3 dni z rzędu a następnie powtarzać zabieg raz w tygodniu dla utrzymania efektów. Jeśli twoje zęby są bardzo wrażliwe możesz zwyczajnie nałożyć węgiel na zęby na okres 2-3 minut po czym wszystko spłukać. Jest to alternatywa do mycia węglem, która będzie co prawda mniej skuteczna, ale pozwoli zminimalizować ryzyko powstania podrażnień oraz niszczenia się szkliwa. Jeśli masz w domu olej kokosowy i zależy ci na jego właściwościach antybakteryjnych, możesz skorzystać w przepisie z oleju zamiast wody. Tak powstałą pastę należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniczku do następnego użycia. Inni czytelnicy byli też zainteresowani: jakie są dobre paski wybielające do zębów?wybielanie zębów z plombamiczy można wybielać zęby podczas karmienia piersią?jak używać paski Crest? Wielu z nas chce mieć piękne, wybielone i zdrowe zęby. Jednak przez konieczność wizyty u dentysty i wydania dużych pieniędzy decydujemy się odłożyć marzenia na dalszy plan, ostatecznie zapominając o śnieżnobiałym uśmiechu. Nikt nie lubi odwieszać planów i marzeń na wieszak, dlatego dziś pokażemy jak sobie poradzić ze wszystkimi przeciwnościami i jak w domowy sposób wybielić zęby. Na kolor zębów wpływa wiele czynników, między innymi nasz naturalny kolor kości, częstotliwość szczotkowania, lub to czy regularnie pijemy kawę. Głównym wrogiem białych zębów są barwiące produkty, a wśród nich czerwone wino, mięso i napoje z barwnikami, nie tylko tymi sztucznymi. Na odcień zębów negatywnie wpływa tak samo cola, jak herbata i kawa zawierające naturalne barwniki. Dlatego jeśli naszym celem jest móc poszczycić się swoją najlepszą wizytówką, najlepiej szczerym szerokim uśmiechem warto rozważyć ograniczenie tych produktów. Jak wybielić zęby w domowy sposób? Odpowiadamy na pytanie. zęby wybielone domową metodą Czy jednak można sobie poradzić z przebarwieniami na zębach i uzyskać biały kolor zębów, nie rezygnując z porannej kawy, ulubionego czerwonego wina oraz innych ważnych dla nas produktów? Jest na to odpowiedź, można wybielić zęby w domowy sposób. Jak dotąd największe triumfy w domowym wybielaniu świętują paski wybielające do zębów. Sprawdź czy dają efekty w jeden dzień. Przede wszystkim paski mają taką samą skuteczność wybielania jak zabieg przeprowadzony u dentysty, jest tak dlatego, że używają tego samego preparatu wybielającego co w gabinecie. Proces wybielania zaczyna się u nas w domu i trwa siedem dni. W trakcie tego okresu jedyne co musimy zrobić to unikać barwiącego pożywienia i nosić paski na zębach przez 30 minut. Tutaj dokładnie opisujemy co jeść po wybielaniu zębów. Najlepiej jest zrobić to wieczorem, kiedy umyliśmy już zęby i zamierzamy kłaść się do spania. Przez wygodę pasków wybielających i ich skuteczność uważamy, że jest to najlepsza metoda będąca odpowiedzią na pytanie jak wybielić zęby w domowy sposób. Istnieją oczywiście różne inne metody wybielania, jednak radzimy uważać na niektóre z nich. Szczególnym zagrożeniem dla zębów może być wybielanie sodą lub ostatnio popularny węgiel aktywny. Soda i węgiel nie wybielają zębów. Może to być zaskoczenie dla niektórych czytelników, ale te preparaty mają jedynie właściwości ścierne i dosłownie zdzierają szkliwo, odsłaniając jego bielsze warstwy. Ostrzegamy jednak, że po początkowym okresie kiedy najprawdopodobniej będziemy zadowoleni z efektów przyjdzie czas na uciążliwe podrażnienia i bóle w zębach. Mamy nadzieję, że pomogliśmy wielu z was odnaleźć waszą drogę do białych zębów. Podczas szukania informacji jak wybielić zęby w domowy sposób pamiętajcie, że uśmiech to prawdziwy skarb i trzeba bezwzględnie o niego dbać. Wybielanie zębów z aparatem ortodontycznym to zagadnienie które opiszemy w tym artykule. Oczywiście każdy z nas marzy o promiennym białym uśmiechu, dlatego często zastanawiamy się jak wybielić zęby i jak poradzić sobie z nieestetycznymi przebarwieniami. Zazwyczaj moglibyśmy po prostu zastosować paski wybielające zęby i zapomnieć o całej sprawie. Tutaj opisujemy jak używać paski Crest. Jednak jak jest w przypadku osób noszących aparat na zęby? Czy można wybielić zęby nosząc aparat ortodontyczny na zębach? Zaleca się aby wybielanie zębów wykonać przed założeniem stałego aparatu na zęby lub już po jego zdjęciu. Jednak czy można wybielić zęby z aparatem? Jak wybielić zęby z aparatem? Dysponujemy dzisiaj technologią która pozwoli wybielić zęby podczas gdy mamy założony aparat ortodontyczny. W takim przypadku należy jednak być świadomym możliwych konsekwencji takiego wybielania. wybielanie zębów z aparatem ortodontycznym Po pierwsze, stały aparat na zęby dokładnie przylega do powierzchni zęba poprzez zamki. Gdy zdecydujemy się na wybielanie mając założony aparat pod zamkami zostaną wyraźnie widoczne plamki w miejscach do których nie wniknął preparat wybielający, najczęściej tlenek wodoru. Do tego istnieje też kolejne ryzyko związane z krzywizną samych zębów, jeśli te nie są proste istnieje spore ryzyko, że czynnik wybielający nie dotrze do wszystkich zakamarków. Trzeba też liczyć się z faktem, że efekt wybielonych zębów pomimo rozjaśnienia o kilka tonów może być niewidoczny pod stałym aparatem ortodontycznym. Warto przy okazji wspomnieć, że czas noszenia aparatu na zęby wynosi od kilku miesięcy do nawet 3 lat. A więc już po samym zdjęciu aparatu będziemy zmuszeni powtórzyć zabieg aby pozbyć się przebarwień i odnowić efekt wybielenia. Wybielanie zębów przed założeniem aparatu ortodontycznego. Jak wybielić? Jeśli jeszcze nie zdecydowaliśmy się na założenie aparatu na zęby to czeka nas bardzo dobra wiadomość. Można je wtedy wybielić, choć nie we własnym domu Najlepiej jest zdecydować się na zabieg na około 4 tygodnie przed planowanym zabiegiem założenia aparatu. Taki margines czasu pozwoli nam na uspokojenie sytuacji w naszej jamie ustnej. Zęby dostaną czas na odbudowanie szkliwa i nie będą już wrażliwe, a zyskają nawet na tym nasze dziąsła, które również skorzystają z przerwy na regenerację. Ostatecznie wybielanie zębów przed zamontowaniem stałego aparatu na zęby posiada minusy podobne do wybielania nosząc aparat. Wciąż tlenek wodoru może nie dotrzeć do wszystkich zakamarków ze względu na krzywizny występujące w łuku zębowym, a same efekty wybielenia zostaną skutecznie zasłonięte zamkami aparatu. Wybielanie zębów po zdjęciu aparatu ortodontycznego. wybielone zęby po zdjęciu aparatu Najlepsze co możemy zrobić dla siebie i naszych zębów to wybielenie zębów po zdjęciu aparatu. Tylko w takim przypadku jesteśmy w stanie uniknąć wszystkich skutków ubocznych związanych z wybielaniem i stosowaniem aparatu. Jako, że masz już całkowicie wyprostowane zęby, wystarczy, że odczekasz chwilę i dasz im czas na odbudowę wszystkich podrażnionych tkanek. Następny krok na jaki powinieneś się zdecydować to wizyta w gabinecie stomatologicznym i wykonanie standardowego przeglądu i zaleczenie wszelkich ubytków i próchnic w jamie ustnej. To bardzo ważny element, szczególnie dlatego, że po zdjęciu aparatu ortodontycznego mogą pojawić się odwapnienia w miejscu kontaktu aparatu ze szkliwem. Sprawdź też co jeść po wybielaniu zębów, opisujemy tam jakie produkty jeść, a jakich unikać podczas białej diety.

jak powinny wyglądać zęby po zdjęciu aparatu